Lepiej więc nie ryzykować tym, że później nie będzie się w stanie przejść przez tę naukę, a zająć się nią w młodym wieku i mieć to wszystko tak jakby "z głowy". W ten sposób człowiek odpuszcza sobie niepotrzebne stresy i przeżycia w przyszłości. Załatwia jedną z ważniejszych i bardziej podstawowych spraw, by nigdy więcej o niej nie myśleć. W końcu prawo jazdy uzyskuje się dożywotnio. O ile oczywiście będzie się jeździć zgodnie z przepisami i się go jakimś cudem nie straci, co na szczęście nie zdarza się zbyt często.

A tak naprawdę człowiek nigdy nie wie, kiedy ta mobilność rzeczywiście mu się przyda. Nawet jeśli w tym momencie mieszka w dużym i bardzo dobrze skomunikowanym mieście, to przecież może się zmienić, jeżeli nagle postanowi wynieść się na wieś i wybudować dla siebie i rodziny prawdziwy dom. Nauka jazdy nie jest na tyle trudna, by ktokolwiek nie mógł się nią zająć i by ktokolwiek rezygnował z niej tylko dlatego, że nie byłby w stanie sobie z nią poradzić. Prędzej czy później każdy opanowuje umiejętność prowadzenia samochodu.